LeBron James ve Lakers Bu sezon bir avuç maçta doğru bir düdük alamadılar ve bu, Cumartesi gecesi 125-121’lik acımasız bir uzatma kaybıyla onları tekrar yaktı. Celtics Boston’da.
Skor 105’te berabere kalan Lakers, kuralda oynamaya 4,1 saniye kala ön saha tarafında saha dışındaydı. LeBron gelen pas için kıvrıldı, düz alt sahaya devam etti ve maçı kazandıran turnike girişimi için çembere gitti. Bariz bir nedenden ötürü demir çekmedi. Açıkça gün ışığında LeBron’un sol ön kolunu kesen Jayson Todd tarafından açıkça faul yapıldı.
İşte daha yakından bir bakış.
Tweetteki sahte yorumu dikkate almayın. Bu oyunlar hile değildir. Aramayı kaçırdılar, sade ve basit. Birden fazla rapora göre lig, aramayı kaçırdıklarını kabul etmek için ertesi günkü son iki dakikalık normal raporunu bile beklemedi.
LeBron’un hayal kırıklığının kaynama noktasına ulaşmasını anlayabilirsiniz. Bu onun veya Lakers’ın başına bu sezon ilk kez gelmiyor. Kahretsin, bu ay ilk kez olmuyor bile.
Aslında, James, 12 Ocak’ta Dallas’a iki kat fazla mesai kaybıyla, başka bir potansiyel oyun kazandıran turnike girişiminde bir çağrı yapılmaması nedeniyle yakıldı; Son iki dakikalık rapor, Christian Wood’un gerçekten de LeBron’u hacklediğini doğruladı, skor berabere kaldı ve ilk uzatmanın sonunda son saniyeler işliyor.
Yani, evet, bu, maçın sonlarında birkaç top çalma yapmak için hata payına sahip olmayan LeBron ve Lakers için bir başka zorlu galibiyetti. Bahsedilen her iki örnekte de Lakers’ın hiçbir zaman yetkililer tarafından haksızlığa uğrayacak bir konumda olmaması gerekirdi.
başarısızlıktan sonra başına buyruklarDarwin Hamm “tekme attığını” itiraf etti [himself] In the Butt”, Lakers tarafından Luka Doncic ile çift takım halinde olmadığı ve ona düzenlemenin sonunda üçe kadar oynamasına izin verdiği için.
Ancak bu, Hamm’ın topa sahip olma konusundaki ilk veya en büyük hatası değildi. Lakers, Donczyk’e şuttan önce faul yapmalıydı ki, Donczyk’i veya başka birini maçı berabere bırakmaya çalışmaktan bile alıkoymalıydı.
Yüz kere söyledim ve yine söyleyeceğim. Bir oyunda saat üçte geç kaldığınızda kasıtlı hatalar yapmanıza izin verilmesi, kazanma şansınız için zararlı olarak görülüyor ki bu aptalca. Ancak lig, kendi kurallarını dürüstlükle uygulamanın bir yolunu bulana kadar, bir rakibin serbest atış çizgisine iki şut atarak oyunu eşitleyen bir 3 sayılık atış girişiminde bulunmasına izin vermenin istatistiksel bir gerekçesi yoktur.
Yine de, Hamm gibi temel matematiği kabul edemeyecek kadar inatçı veya işten çıkarmalarda yanlış uygulamadan çok korkan koçlar var – bunlar profesyoneller, anlayabilirler – akıllıca olanı yapmak için. Birkaç hafta önce Doncic’in Lakers’ı 3’lük beraberlikle yaktığını izledikten sonra, Hamm’in aynı hatayı bir daha yapmayacağını düşünürsünüz.
Ama yaptı. Lakers, James’in maçı kazandıran serbest atışlardan mahrum kalmasından önce, saate 10 saniyeden az bir süre kala üç sayılık bir üstünlük sağladı. Los Angeles’ın birçok fırsatı vardı
Bunun yerine, Brown’ın topu köşede açık bir 3’ü olan Al Horford’a sallayan Tatum’a sallamasına izin verdiler. Şut savunmalarının tüm maça karşı korumaya çalıştığı şey buydu ve bunun yerine Lakers, birden fazla faul fırsatı bulduklarında Celtics’in oyun çizgideyken şut atmasına isteyerek izin verdi.
Horford ıskaladı ama bunun önemi yoktu. İyi şansla kurtarılan eğitim oldukça kötü… en azından başlangıçta. Bakın, takımların maçı eşitleyen 3’ler denemesine izin vermenin diğer sorunu, serbest atıştan çok hücum ribaundu üretme olasılıklarının daha yüksek olması ve tam olarak olan da buydu.
Jaylen Brown, Horford’un ıskalamasını yakalamak, turnikeyi bitirmek… ve Beverley’e faul yapmak için atladı. Maçı eşitlemek için serbest atışı yaptı ve oradan ne olduğunu biliyorsunuz.
Açık olmak gerekirse Beverley, Brown’a faul yaparak aptalca bir oyun sergiledi. Üç yaşındasın. Çocuğun koymasına izin ver. O atışla mücadele etmeye çalışmak feci bir hataydı. Ancak işler kaotik durumlarda olur. Saat yönünde sarma. Sıkı oyun. Gevşek rejenerasyon. Sezgiler ve duygular devreye girer. Yine, o sahne asla oynanmamalıydı. Ham, Lakers’a faul yapma talimatı vermeli.
Bunlar Hamm’ın bu sezon yaptığı geç hatalar değil. Süper küçük tamamlama dizilerini çok iyi sorgulayabilirsiniz. Cumartesi günü, dördüncü çeyreğin tamamı boyunca Russell Westbrook’u oynamadı (akıllıca) ve uzatmanın ortasında onu ateşe attı (akıllıca değil).
Westbrook uzatmalarda bazı iyi oyunlar oynadı ve bazı kötü oyunlar oynadı. Yine, mesele değil. Dördüncü çeyrekte sahada olacak kadar güvenilir değilse, onu gelişigüzel uzatmaya itmek, özellikle toplu atış yapamayan küçük bir üçlü savunma dizisinin parçası olarak, dua etmek olur.
İki hafta önce Ham Westbrook, Lakers’ı maçın son hakimiyetinde altı sayı geride bıraktı, ancak LeBron mola yerine en azından böylesine kritik bir anda topa dokunduğundan emin oldu.
Hamm, bu mağlubiyetten sonra, Westbrook ile Joel Embiid karşılaşmasını sevdiği için mola almayı asla düşünmediğini söyledi.
Hamm, “Haftanın her günü ve Pazar günleri iki kez bu çekimi yapıyorum” dedi.
O zaman yazdığım ve tekrar yazacağım gibi, bu yorum, Westbrook’un Ham’in kötü bir kararı haklı çıkararak kendisininkini korumaya çalışmasından başka bir şey değil. Bu sahiplik bir enkazdı ve bunun ağır çekimde olduğunu görebiliyordunuz.
Hamm eşleşmeyi erkenden sevse de, Westbrook topu elinden kaçırdığında işe yaramayacaktı. Hamm o noktada, saatin bitmesine yedi saniye kala bir mola alsaydı, LeBron topu kapmak ve Lakers’ın potayı daha iyi görmesini sağlamak için bir oyun tasarlayabilirdi.
Bunlar korkunç sonuçlar ve Lakers’a kaybetmeyi göze alamayacakları önemli galibiyetlere mal oldu. Cumartesi günü, hakemler Lakers’tan bir oyun çaldığında Hamm, topa sahip olmayı daha önce bitirmeliydi.
