CNN'in Wonder Theory bilim bültenine kaydolun. Büyüleyici keşifler, bilimsel buluşlar ve daha fazlasıyla ilgili haberlerle evreni keşfedin.
CNN
—
Hubble Uzay Teleskobu, ölmekte olan bir yıldızdan fırlatılan parlayan gazın, bu örnekte “kozmik bir halterin” çarpıcı yeni bir görüntüsünü yakaladı.
Portre aynı zamanda yıldızın çökmeden önce yıldız yamyamı formundaki başka bir yıldızı yuttuğuna dair kanıtlar da içerebilir.
Uzay sondasının 24 Nisan 1990'da fırlatılmasının 34. yıldönümünü kutlamak için NASA, Messier 76 veya M76 olarak da bilinen Küçük Halter Bulutsusu'nun bir görüntüsünü yayınladı.
Kahraman takımyıldızında 3.400 ışıkyılı uzaklıkta yer alan bulutsu, ölmekte olan kırmızı dev bir yıldız tarafından püskürtülen genişleyen bir gaz kabuğudur. Kozmik nesneye gezegenimsi bulutsu denir, ancak bunun gezegenlerle hiçbir ilgisi yoktur.
Gezegenimsi bulutsular genellikle dairesel bir yapıya sahiptir; Fransız gökbilimci Charles Messier'in 1764'te keşfettiği disklere benzedikleri için bu şekilde adlandırılmıştır. 1780'de Pierre Mechain Küçük Dambıl Bulutsusu'nu keşfetti ve onu ilk keşfedenler gökbilimciler oldu. 1891'de ayrıntılı bir görünümü. Fotojenik Nebula, benzersiz şekli nedeniyle hem profesyonel hem de amatör gökbilimcilerin favorisi olmuştur.
Araştırmacılar, bulutsunun kozmik yamyamlık vakasına dair kanıtlar taşıdığını doğrularsa, bu, kırmızı devin uzun zamandır teorileştirilen bir arkadaşının kanıtını sağlayabilir.
Küçük Dambıl Bulutsusu, bizim görüşümüze göre, halkanın her iki tarafındaki iki lobu birbirine bağlayan merkezi bir çubuğa benzeyen bir halka içerir. Yaşlanan kırmızı dev yıldız çökmeden önce bir gaz ve toz halkası saldı. Gökbilimciler, daha sonra halkanın bir eşlik eden yıldız tarafından şekillendirilmiş olabileceğine ve gaz ve toz halkasının sonunda kalın bir disk oluşturduğuna inanıyor.
Bir zamanlar kırmızı devin yörüngesinde dönen yoldaş yıldız, Hubble'ın görüntüsünde hiçbir yerde görülmüyor. Gökbilimciler, kırmızı dev yıldızın yoldaşını yuttuğunu düşünüyor ve yüzüğü inceleyerek bu kozmik, yamyamlık faaliyetinin “adli kanıtlarını” ortaya çıkarabilecekler. NASA yayını.
Çöküşünden bu yana kırmızı dev yıldız, aşırı yoğun beyaz cüce yıldız olarak bilinen ölü bir yıldız kalıntısı haline geldi. Beyaz cüce, Güneşimizin yüzeyinden 24 kat daha sıcak olan 250.000 Fahrenheit (138.871 Santigrat derece) yanma sıcaklığına sahiptir ve bilinen en sıcak beyaz cüce yıldızlarından biridir.
Beyaz cüce, Hubble'ın görüntüsündeki bulutsunun merkezindeki parlak beyaz ışıktır.
Bu arada, portrede görülen iki lob, ölmekte olan yıldızdan kasırga benzeri bir kuvvetle, onu saatte 2 milyon mil hızla uzaya fırlatan sıcak gaz ve malzemenin çıkışını temsil ediyor. Yıldızdan gelen yıldız rüzgarı, yıldızın ömrünün erken dönemlerinde çıkardığı, loblarda görülen, daha soğuk ve daha yavaş hareket eden gazla çarpışır.
Yanan sıcak bir yıldızdan gelen ultraviyole radyasyon, gazların nitrojen için kırmızı ve oksijen için mavi gibi farklı elementleri temsil eden farklı renklerde parıldamasına neden olur.
Gökbilimciler, bulutsunun genişlemeye ve sönmeye devam ederek 15.000 yıl içinde gece gökyüzünden kaybolacağını tahmin ediyor.
Küçük Halter Bulutsusu, Hubble'ın 34 yıl boyunca gözlemlediği 53.000 astronomik nesneden biridir ve bugüne kadar teleskop 1,6 milyon gözlem gerçekleştirmiştir. Dünyanın dört bir yanındaki gökbilimciler yeni keşifler yapmak için teleskopa ve onun büyüyen veri tabanına güveniyor.
NASA'nın bir açıklamasına göre “Uzay teleskopu, NASA tarihindeki bilimsel açıdan en verimli uzay astrofiziği görevidir.”
Hubble ve James Webb Uzay Teleskobu birbirini tamamlıyor; gökbilimciler süpernovaları, uzak galaksileri, ötegezegenleri ve diğer göksel tuhaflıkları çevreleyen gizemleri çözmeye çalışırken, evrenin daha keskin, daha derin bir görüntüsünü elde etmek için farklı ışık dalga boylarında gözlemler topluyorlar.
