Marshall başkanlık soruşturmasını, görevi “Oys, Oys, Oys!” Olan Bayan Curley’e devretti. Bu ağlıyor. Yargıçlar mahkeme salonuna girerken. O saygın bir eski ordu Avukat, ancak departmanı diğer devlet kurumlarının soruşturma yeteneklerinden yoksundu, mahkeme celbi gücünden yoksundu ve yalnızca kısmen güvenliğe adanmış bir personeli vardı. Ekibindeki diğerleri, personel olayları ve posta işlemleri gibi mahkeme idari görevlerini üstlendi.
Ancak Baş Yargıç Roberts, mahkemenin bağımsızlığının sadık bir savunucusuydu ve dış müdahaleye karşı değildi. “Yargı İç işlerini yönetme yetkisiAylar önce, “Mahkemeleri gereksiz siyasi etkilerden yalıtıyor ve hükümetin ayrı ve eşit bir organı olarak işlevine halkın güvenini korumak için kritik öneme sahip” diye yazmıştı.
Katiplerin görüşmesi başlar başlamaz bir kafa karışıklığı ortaya çıktı. Kimse saklayacak bir şeyleri varmış gibi işbirliği yapmıyor gibi görünmek istemez. Mahkemenin yazılı davranış kuralları, yargıçların “kendi katiplerine ve diğer tüm yargıçların katiplerine mutlak sadakat beklediklerini ve talep ettiklerini” belirtir. Bir yıllık görevlerde bulunanlarla ve geçen yılki sınıftan danışmanlarla yapılan görüşmelere göre, bir katip ile adaleti arasındaki uçurumun ani ve kalıcı etkileri olabilir. İş, yargıçlara yakınlığa, işverenlerin seslerini ve görüşlerini etkileme yeteneğine bağlıdır.
ABD Yüksek Mahkemesi hakkında daha fazla bilgi
Mahkemede bir yılda tahakkuk eden faydalar, on yıllar içinde birleşebilir. Onları işe alan ve kiralayan firmalardaki birçok avukata göre, hukuk firmalarına gidenler için imza ikramiyeleri 450.000 $ ‘a kadar çıkabiliyor. Yargıçların toplantıları da içeren güçlü mezun ağları vardır. Bir yargıcın federal yargıçlık veya hukuk profesörlüğünü onaylaması belirleyicidir. Birçok katip, mahkeme işlerine zorunlu olarak kısa bir ara verdikten sonra, kariyerlerinin geri kalanını yargıçların zihinlerini okuyarak ve etkileyerek geçirdikleri temyiz uygulamalarına katılır.
Ancak Marshall’ın araştırması daha genişti. Mülakat soruları ve katiplerden imzalamaları istenen yeminli beyanlar düzeltildi, bu da federal müfettişlere yalan söylemeyi suç haline getirdi. Müfettişler, katiplerin mahkeme tarafından verilen elektronik cihazlarını topladı ve kişisel cihazlarını talep etti. Grup, bir kişinin sözde “sızıntı” olabileceğinden korkuyordu – sızıntıyla hiçbir ilgisi olmayan ancak hasarı kanıtlayabilecek hakimler veya davalar hakkında yanlış beyanlar gibi soluk ayrıntılar.
Kişisel cep telefonlarını teslim etme talepleri, bazılarını hukuk danışmanı aramaya sevk etti. Katiplerin fiziksel cihazları paylaşmayı ne ölçüde kabul ettikleri belli değil. Ancak raporda, çalışanların “gönüllü olarak arama ve metin kayıtları ve fatura beyanları sağladığı” belirtildi ve en azından bazılarının güvenliğinin ihlal edilmiş olabileceği öne sürüldü: Müfettişler kayıtları ve numaraları görebilir, ancak diğer özel materyallere erişemez.
Soruşturma genişler ve daralır
