çok fazla Amerika Birleşik Devletleri’nde her yıl yaklaşık 200.000 kişi ACL’lerini zorluyor veya yırtıyor. Ve aralarında gözyaşları yükseliyor Genç sporcular. İlgili birçok faktör var. Önleme için, araştırmacılar öncelikle fiziksel olana odaklanırlar. Bazı başarılara rağmen – önleme programları kesinti yapabilir Diz yaralanması riski yüzde 50’den fazladır Futbol gibi sporlarda yüksek hızlı koşu ve ileri geri kesme – formda ve güçlü sporcularda bile ACL’de temassız yaralanmalar hala meydana geliyor.
Bilişsel girdi, fiziksel hareket
İniş ve kesme hareketleri sırasında dizin ne kadar bükülüp içe doğru kaydığı ve kalça ve bacak kuvveti gibi fiziksel faktörler, beyin ve periferik sinirlerin karmaşık etkileşimleri tarafından kontrol edilir ve etkilenir. Artan sayıda araştırma, beynin bu duyusal ve bilişsel girdiyi nasıl işlediğinin, yaralanma riskini artıran hareket kalıplarını etkileyebileceğini, başka bir deyişle, daha iyi, daha verimli işlemenin daha az riskli harekete dönüşebileceğini öne sürüyor.
Hareket bir planla başlar ve devam eder. Sinirbilimciler, her hareketi gerçek zamanlı olarak koordine etmek yerine, beynin sürekli olarak bir adım ileriyi planladığına inanıyor.
Sinirbilimci ve atletik antrenör Dustin Grooms, “Hareket ettiğinizde, vücudunuzun konumu ve çevresinin bu içsel modeli etkinleştirilir” diyor. ve Ohio Üniversitesi’nde fizik tedavi profesörü.
Grooms, ilk planlama ve karar verme sürecinden sonra, motor korteksin hareketi gerçekleştirmek için kaslara impulslar gönderdiğini söylüyor. “Her şey plana göre giderse, beynin duyusal projeksiyonları çevreyle eşleştiğinde ve hareketler beynin öngördüğü gibi gerçekleştiğinde, aşırı beyin aktivitesi olmadan vücudu hareket ettiren nöral olarak etkili bir tepki alırsınız.”
Ancak, gördüklerinizi propriyosepsiyonla (uzuvlarınızın uzayda nerede olduğunu söyleyen duyu) bütünleştirmede sorun yaşıyorsanız, dikkatli olun. Tahmin hatası büyükse, beyincik -beynin hareketi kontrol eden kısmı- yeterince hızlı düzeltemez.
Grooms, bu durumda, beynin normalde uzamsal işleme, navigasyon ve çoklu duyusal koordinasyona yardımcı olmak için kullanılan bölgelerinin, bacak gibi vücudun bir bölümünü kontrol etmek için yeniden yönlendirildiğini söylüyor. Pek çok rekabetçi talep – rekabetçi bir oyun sırasında – beynin yanlış hizalanmış bir diz veya ayak bileği pozisyonunu bir bağın yırtılması için gereken milisaniyeler içinde düzeltemeyeceği anlamına gelir.
Clemson Üniversitesi’nde Olimpik sporlar için spor bilimi direktörü ve biyomekanist olan Jason Avedacian, “Sporcuları ikili görev durumlarına veya beklenmedik durumlara sokmaya başladığınızda, bu tehlikeli dinamiklerden bazılarını daha fazla görmeye başlarsınız” diyor. “Soru” onlar [athletes] Neyin alakalı olup neyin olmadığına yeterince dikkat etmek?
Araştırmacıların, sporcuların laboratuvarda karşılaştıkları yüksek hızlı, dinamik koşulları tekrarlaması zor olsa da, Yakın tarihli bir çalışma Yaralanma riski dinamikleri yüksek ve düşük olan sporcular arasındaki diz kontrolündeki beyin aktivitesi farklılıklarını tespit etmeye çalıştı.
Nörolojik yetenek ve yaralanma riski
Grooms liderliğindeki araştırmacılar, bir grup kadın liseli futbolcunun diz dinamiklerini fonksiyonel beyin MRG’leri ile birlikte analiz ettiler. Hareket devreye girdiğinde 12 inçlik bir kutudan atlama analiz edildi, Beyin bölgelerinin genellikle görsel bilgileri, dikkati ve vücut pozisyonunu birleştirmekten sorumlu olduğunu buldular.
Bir anlamda riskli grup, bu hareketi koordine etmek için bilişsel işlem alanlarından beyin gücünü ödünç alır. Bu sporcular, futbol sahasında bir defans oyuncusundan kaçınmaya çalışmak gibi karmaşık oyun ortamlarında gezinmeye çalıştıklarında problemli hale gelir.
Temel olarak, nöral işlemlerinde daha düşük performans gösteren deneklerin tehlikeli dinamikler sergileme olasılığı daha yüksekti.
Montana Eyalet Üniversitesi Nöromüsküler Biyomekanik Laboratuvarı araştırmacısı ve eş direktörü Scott Monford, “Günlük görevler ve oyun ortamları, nasıl hareket ettiğimizi bildirmek için çevremizden gelen bilgileri görüp işlerken, motor ve bilişsel taleplerin dengesini gerektirir” diyor. .
“İster işlek bir caddede yürürken ister bir oyun sırasında bir rakipten kaçınmaya çalışın, uygun ipuçlarını almak ve bunlara yanıt vermek ne kadar verimli ve güvenli hareket ediyor” diyor.
Monfort, bir hareket bir rakipten kaçınmak gibi ek bilişsel kontrolle yapıldığında biyomekaniğin nasıl tehlikeli olabileceğini inceliyor.
AraştırmasıAmerikan Spor Tıbbı Dergisi’nde yayınlanan araştırma, 15 erkek kolej futbolu oyuncusundan oluşan bir grupta bilişsel yeteneğin nöromüsküler kontrolle nasıl ilişkili olduğunu inceledi.
Görsel ve sözel hafıza, tepki süresi ve işlem hızına ilişkin bilişsel değerlendirmelere ek olarak deneklerden, futbol topu sürerken ve sürmeden 45 derecelik koşu-kesiş testleri yapmaları istendi. Kesme hareketleri sırasında diz pozisyonu değerlendirildi ve analiz edildi.
Araştırmacılar, futbol topu hareketini takip etme ve planlamaya yönelik ek talepler olduğunda, top sürme sırasında zayıf görsel-uzaysal hafızanın riskli diz kinematiği ile ilişkili olduğunu buldular.
Araştırmalar, dinamik hareket sırasında nöral performans düştüğünde yaralanma riskinin arttığını gösterse de, ilişki diğer yönde de olabilir. Diz yaralanması veya Bilek Nöromüsküler kontrolü değiştirir ve yeniden yaralanma riskini daha da etkiler.
Monfort’un en son ortak araştırması Damatlar, ön çapraz bağ rekonstrüksiyonu ameliyatı geçiren deneklerin önlerindeki bir ekranda sunulan bilgileri bulmaları ve hatırlamaları gerektiğinde, tek bacak dengesindeki en belirgin farklılıkları buldular.
Ancak bilişsel-motor işlevin spor yaralanmalarındaki önemi ve yaşa, deneyim düzeyine veya genetiğe göre nasıl değiştiği henüz belirlenmedi.
Monfort, “Daha deneyimli sporcuların, bilişsel ve motor talepleri dengelemeyi ve bilişsel yeteneklerin izole edilmiş testlerini dengelemeyi gerektiren görevlerde daha iyi performans gösterebileceğine dair bazı kanıtlar var” diyor.
Monfort, eşzamanlı bilişsel ve motor talepleri içeren gerçek dünya senaryolarını taklit eden koşullar altında eğitimin “gerçek dünya performansından yararlanma yeteneğini geliştirebileceğini” söylüyor.
Yaralanma veya ameliyattan kurtulmanın önündeki bir engel, rehabilitasyon programlarının kendisinden gelebilir.
“Kendi rehabilitasyonumuz bu nörolojik telafi edici stratejiyi güçlendirebilir – kuadriseps kasınıza bakmayı düşünün – ve bunun yerine rehabilitasyonun bu nörolojik yönünü ilerletmeyi düşünmeliyiz. [attention, sensory processing, visual-cognition] Normal gücün yanı sıra,” diyor Groom.
İşleme becerileri, sporculardan bilgi kartlarına sayı eklemek veya farklı renkli ışıklara tepki olarak hareket etmek gibi zıplama veya yan adım atma gibi görsel uyaranlara yanıt vermeleri istenerek geliştirilebilir.
Groom, spor ve hatta günlük yaşamın çoğu aktivitesinin benzersiz sinir sistemi talepleri yarattığını ve standart egzersiz programlarının kasları hazırlayabileceğini ancak sinir sistemini hazırlayamayacağını söylüyor.
Groom, “Eklemlerin ne yapması gerektiğini, kasların ne yapması gerektiğini düşünmekte gerçekten iyiyiz” diyor. “Ancak sinir sisteminin ne yapması gerektiğini ve üzerine yüklenen talebi nasıl adapte edip karşılayabileceğini düşünmeye çalışmalıyız.”
